Τέτοιες μέρες το μακρινό 1940, όταν το δοξασμένο υποβρύχιο «Παπανικολής», κατάφερε μεγάλα πλήγματα στο Ιταλικό ναυτικό. Να σημειωθεί πως η θαλάσσια δύναμη των Ιταλών εκείνη την εποχή ήταν μεγαλύτερη και ισχυρότερη από την αντίστοιχη της Βρετανίας.Τότε, στο δυναμικό της Ελλάδας υπήρχαν μόλις 5 υποβρύχια τεχνολογίας ΑΠΠ. Κυβερνήτης του «Παπανικολής» ήταν ο Μίλτος Ιατρίδης ένας πραγματικός θαλασσόλυκος. Το ημερολόγιο έγραφε 22 Δεκεμβρίου 1940 όταν το Ελληνικό υποβρύχιο βρισκόταν στις ακτές της Αλβανίας όπου και συνέλαβε ένα ιταλικό ιστιοφόρο. Θα έλεγε κανείς ότι το γεγονός αυτό είναι άνευ σημασίας αλλά η ιστορία έχει διαφορετική γνώμη. Το ιστιοφόρο αυτό έφερε σημαντικά έγγραφα του Ιταλικού Ναυτικού και διέγραφε πορεία προς το λιμάνι του Αυλώνα της Αλβανίας. Στο σημείο αυτό να πούμε πως το λιμάνι του Αυλώνα αποτελούσε τον κεντρικό σταθμό ανεφοδιασμού των Ιταλικών δυνάμεων. Το «Παπανικολής»έλαβε θέση και ανέμενε να εμφανιστούν τα Ιταλικά πλοία με αποτέλεσμα να διεμβολίσει το μεταγωγικό «Φιρέντσε». Οι Ιταλοί καταδίωξαν το Ελληνικό υποβρύχιο έως τα ανοικτά της Κροατίας, εξαπέλυσαν 85 βόμβες βυθού αλλά καμιά δεν βρήκε το στόχο. Μαρτυρίες αναφέρουν πως το «Παπανικολής» χρειάστηκε να μείνει κάτω από τη θάλασσα πολλές ημέρες, τόσες πολλές ώστε το πλήρωμα δεν αντάλάξε τις καθιερωμένες εύχες, ένεκα των ημερών,εξαιτίας της εντολής να μην μιλούν και ξοδεύουν το διαθέσιμο οξυγόνο. Το υποβρύχιο αφίχθη στην Μέση Ανατολή στο στρατηγείο των συμμαχικών δυνάμεων από όπου συνέχισε τη δράση του. Αυτά ήταν τα πιο σιωπηλά Χριστούγεννα στην ιστορία του πολεμικού μας Ναύτικου.