‘’Η μουσική είναι έρωτας’’ είχε πει κάποτε ο Μίμης. Ένας καλλιτέχνης για τον οποίο θα μπορούσαμε να μιλάμε για ώρες, ημέρες, χρόνια. Δεν θα το τραβήξουμε πολύ. Όμως θα πούμε ένα μεγάλο ευχαριστώ για το έργο που αφήνει πίσω του, σε εμάς.

Ο Μίμης Πλέσσας δεν ήταν μονάχα συνθέτης μουσικής. Ήταν ένα φαινόμενο. Ο Ελληνικός κινηματογράφος και το ραδιόφωνο οφείλουν πολλά σε αυτή τη μουσική διάνοια. Τα πρώτα του χρόνια και αφού φοιτούσε μουσική με υποτροφία στις ΗΠΑ, κατάφερε να κερδίσει το πρώτο βραβείο μουσικής του Πανεπιστημίου της Μινεσότα. Την επόμενη χρονιά ανακηρύσσεται πέμπτος πιανίστας στην Αμερική. Γενικά θεωρούνταν ένας από τους καλύτερους μη Αμερικανούς μη έγχρωμους jazz καλλιτέχνες του κόσμου (και μιλάμε για ένα πολύ κλειστό club παγκοσμίως).

Οι διακρίσεις του για την προσφορά του είναι αμέτρητες και πολύ σοβαρές παγκοσμίως. Ανάμεσά τους εκείνη του ‘’Ανθρώπου της Χρονιάς’’. Μέτρησε συνεργασίες με όλους τους καταξιωμένους καλλιτέχνες και ερμηνευτές  της εποχής του. Ο δίσκος του ‘’Ο Δρόμος’’ αποτελεί ακόμη και σήμερα τον δίσκο με τις περισσότερες πωλήσεις στην Ελλάδα, με αριθμούς που ξεπερνούν το 1 εκατομμύριο.

Τα λόγια είναι περιττά. Ο Μίμης έλαμπε και θα φωτίζει σαν φάρος τον σημερινό μουσικό και καλλιτεχνικό κόσμο. Την ίδια στιγμή, αποτελεί παράδειγμα μίμησης τόσο για το ήθος του όσο και για το αδιαμφισβήτητο καλλιτεχνικό του αποτύπωμα.