Πριν από λίγες μέρες, σε ηλικία 67 ετών “έσβησε” ο Ray Liotta, ήσυχα και αθόρυβα. Η είδηση μάλλον αναθέρμανε το ενδιαφέρον για έναν από τους πλέον αδικημένους ηθοποιούς της γενιάς του. Έχοντας στο ενεργητικό του δεκάδες film και έχοντας σταθεί στο πλάι διασημοτήτων, όπως οι Joe Pesci και Robert De Niro, o Ray Liotta στη συνείδηση πολλών σινεφίλ διέθετε μία «μοναδική μαγιά». Ποιος αλήθεια μπορούσε να πει πως ο Liotta υστερούσε ή δεν μπορούσε να προσεγγίσει τη λάμψη αυτών των σταρ στις ταινίες που έπαιζαν όλοι μαζί; Νομίζω κανείς.

Απεναντίας, θυμάμαι πως όταν είδα (συγκεντρωμένα) το μνημειώδες goodfellas του Martin Scorsese ο ρόλος του Henry Hill ήταν αυτός που μαγνήτισε το ενδιαφέρον μου, τον οποίο υποδύθηκε ο Liotta, με μία απαράμιλλη πραότητα. Ένας δολοφόνος με πρόσωπο αγγέλου, χαμογελαστός, σίγουρος, πρωταγωνιστικός. Αλήθεια ποιος θα ξεχάσει τη σκηνή της ανοργάνωτης (μα πόσο τελικά οργανωμένης) εισβολής στο πολυτελές εστιατόριο Copacabana, έχοντας στο πλευρό του την Lorraine Bracco (ως Caren Hill), με σκοπό να αποφύγει την ουρά!