Αξίζει να σημειωθεί πως ο Τσιγάντες υπήρξε ένθερμος υποστηρικτής του Βενιζέλου, γεγονός που τον οδήγησε στην φυλακή και τον υποβίβασε, από αξιωματικό σε απλό στρατιώτη. Η ανάκληση του στο στατεύμα αποδείχθηκε πό τις πιο σωστές επιλογές που έλαβε η τότε Κυβέρνηση. Η δύναμη και το σθένος των Ελλήνων αποδεικνύονται ασυναγώνιστα και γρήγορα τους οδηγούν σε νίκες στα πεδία μάχης της Βορείου Αφρικής, όπου συνδράμουν σε πολλές και κρίσιμες επιχειρήσεις στο πλάι πάντοτε των Βρετανικών Δυνάμεων του Στρατηγού Montgomery. Μάλιστα, οι Ελληνικές δυνάμεις διαδραματίζουν καθοριστικό ρόλο και στην κατάληψη της Σούσας στην Τυνησία. Η φήμη του Λόχου επεκτείνεται και σύντομα σπεύδουν ολοένα και περισσότεροι Έλληνες εθελοντές προκειμένου να καταταγούν. Απαριθμώντας πλέον 314 ψυχές, ο Λόχος περνά στις διαταγές του Γάλλου Στρατηγού Jacques-PhilippeLeclerc και «σπέρνει» τον τρόμο στις δυνάμεις του Άξονα σε όλη την Αφρική.Μετά από την συνθηκολόγηση των Ιταλών ο «Ιερός Λόχος» μεταφέρεται στα πρώην Ιταλό κρατούμενα Δωδεκάνησα. Αλεξιπτωτιστές αλλά και δυνάμεις με αλιευτικά σκάφη πραγματοποιούν απόβαση στη Σάμο. Οι ειδικές αποστολές συνεχίζονται και στα υπόλοιπα νησιά του Βορείου Αιγαίου όπου καταφέρνουν «καίρια πλήγματα» στις επικοινωνίες και τον ανεφοδιασμό των γερμανικών δυνάμεων. Τον Απρίλιο του 1944 ο Λόχος απαριθμεί πλέον περί τους 1.000 στρατιώτες και με την βοήθεια των Βρετανών επιχειρεί σε Αμοργό, Πάρο, Ίο, Χίο, Κάλυμνο, Μύκονο, Σαντορίνη, Κάρπαθο, Κω και πολλά άλλα νησιά. Ο «Ιερός Λόχος» συνέχισε να μάχεται αδιάκοπα τις γερμανικές δυνάμεις που έμειναν πίσω και δεν παραδίδονταν μέχρι που τις εκμηδένισε πλήρως. Στις 7 Αυγούστου 1945, η σημαία του «Ιερού Λόχου» παρασημοφορήθηκε με τον Χρυσό Σταυρό της Ανδρείας και τον Ελληνικό Πολεμικό Σταυρό Α’ Τάξεως. Περιττό να ειπωθεί πως η μονάδα υπήρξε πηγή έμπνευσης για τα σημερινά ΛΟΚ (Λόχος Ορεινών Καταδρομών).